Dziś odwiedzamy Żoliborz, a dokładniej jego centralny punkt, czyli plac Wilsona.
Plac wytyczony został ok. 1923 według projektu Józefa Jankowskiego, Tadeusza Tołwińskiego i Antoniego Jawornickiego w ciągu ulicy Adama Mickiewicza i nazwany placem Stefana Żeromskiego.
Na posiedzeniu Rady Miejskiej 21 lutego 1924 jednomyślnie postanowiono uczcić pamięć prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona (zmarłego 3 lutego) poprzez nadanie jego imienia jednej z ulic, jednemu z placów bądź instytucji. Nazwę placu upamiętniającą amerykańskiego prezydenta nadano we wrześniu 1926.
W czasie okupacji niemieckiej nazwę placu zmieniono na Danzigerplatz (plac Gdański), mieszkańcy nie używali jednak tej nazwy.
W maju 1953 plac został przemianowany na plac Komuny Paryskiej. Do historycznej nazwy powrócono w lutym 1990. W sierpniu 2012 skorygowano wcześniej nadaną nazwę plac. im. T.W. Wilsona na plac Thomasa Woodrowa Wilsona.
W opinii Rady Języka Polskiego nazwa placu od chwili nazwania go w okresie międzywojennym była tradycyjnie wymawiana w wersji spolszczonej (podobnie jak np. alei Waszyngtona), z głoską w’ (miękkie w) na początku i taka wymowa jest nadal zalecana. Spolszczona wymowa nazwy placu jest także stosowana w zapowiedziach stacji metra Plac Wilsona w wykonaniu Ksawerego Jasieńskiego, nadawanych w wagonach pociągów warszawskiego metra.
(źródło: Wikipedia)
